Öfkeye sahip çıkmak önemli bir erdemdir ve kolay bir davranış değildir. Öfkesine hâkim olabilenleri Peygamberimiz (s.a.s.); “Pehlivan, insanları yere çalan değildir; asıl pehlivan öfke anında kendine hâkim olandır” (Buhârî, Edeb, 76) diyerek övmüştür.
* Sahabeden Süleyman b. Surad (r.a) anlatıyor: Ben Peygamberimiz (s.a.s)’in yanında oturuyordum. İki adam birbirlerine sövüyorlardı. Birinin gözü kızardı, şah damarı şişti. Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.s) şöyle buyurdu: “Ben öyle bir söz biliyorum ki, sinirlenen şu kişi onu söylese, öfkesi yatışır:
“E’üzü billahi mine’ş-şeytâni’r-racîm” “Kovulmuş şeytandan Allah’a sığınırım. ” (Buhârî, De’avât, 53)
Hz. Aişe (r.a.), diyor ki: Peygamberimiz (s.a.s.) yanıma geldi, ben öfkeli idim, bana; “Ey Ayşecik!
Okunuşu: “Allâhümme’ğfirlî zenbî ve ezhib ğayza kalbi ve ecirnî min mudıllâti’l-fiten.”
Anlamı: “Allah’ım! Günahımı bağışla, kalbimdeki öfkeyi dindir ve beni fitnecilerin saptırmasından koru, diye dua et”
buyurdu. (Taberânî, el-Mucemü’l-Kebir, XXIII, 338, No: 785)
Peygamberimiz (s.a.s.), öfkelenen kimsenin abdest almasını tavsiye etmiştir:
“Şüphesiz öfke şeytandandır. Şeytan ise ateşten yaratılmıştır. Ateş de ancak su ile söndürülür. Binaenaleyh biriniz kızdığı zaman abdest alsın. ” (Ebû Davud, Edeb, 4; Ahmed, 4/226)
Yüce Allah, Kur’ân-ı Kerim’de öfkesini yenenleri övmüş ve cennetin kendileri için yaratıldığı muttakilerin özellikleri arasında zikretmiştir. (bk.Âl-i İmrân,3/134; Fussilet, 41/36)
Ben çok sinirli bir insanım bazen çok kötü oluyorum öfkemi kontrol edemiyorum 3 tane çocuğum var bazen sirlendigimde onları boğasim var sinirim gectiginde kendimden nefret ediyorum ve pişman oluyorum inşallah bu yazdığınız dualarla sinirli halim buhar olup uçar
Bende bu yorumu okuyunca seni bogasim geldi Allah sizin gibilere çocuk sahibi yapınca sonuç böyle oluyor Allah sonumuzu hayır eylesin